Popmuziek na Corona
Op het moment dat deze woorden geschreven worden is zojuist de actie ‘Bewaar je ticket, geniet later’ gelanceerd. De cultuursector gaat zwaar gebukt onder de coronacrisis. Samen met de sport en de horeca was het het eerste segment van het sociale leven dat ‘op slot’ ging en ongetwijfeld het laatste dat weer volop open kan gaan. En daarbij moet op de grote popconcerten en -festivals vrijwel zeker het langst gewacht worden. Die trekken immers de grootste groepen publiek. Logisch dat nu alle zeilen worden bijgezet om de komende maanden — als het niet langer wordt — financieel door te komen. Maar het kan geen kwaad om ook alvast verder te kijken.
Over de directe consequenties van de huidige situatie is al veel gezegd. Er worden brandbrieven uitgestuurd, noodfondsen opgericht, enzovoort. Om de zaken een heel klein beetje te relativeren: Tallozen zitten in hetzelfde schuitje. ZZPers, horeca, noem naar op. Tegelijk klinken er overal in de samenleving stemmen die zeggen dat de draad straks, na de crisis, niet per se opgepakt hoeft te worden waar die gebroken is. Als er één ideaal moment is de recente geschiedenis is om zaken eens anders — beter — aan te pakken, dan is het nu. Dan gaat het over het transport — vliegverkeer over korte afstanden in het bijzonder — over de globalisering van industriële productie, over de voedselindustrie en de ‘vleesfixatie’, over de mogelijkheden van een basisinkomen, etc. In hoeverre dat denken over alternatieven weer verdampt zodra het coronavirus ons leven niet meer bepaalt, is natuurlijk maar de vraag. Maar op dit moment is het in ieder geval sprake van een bredere maatschappelijke discussie dan er in decennia geweest is en dat is niet verkeerd.
Ondertussen lijkt het vooralsnog in de popsector alleen maar te gaan over de vraag hoe we alles weer zo snel mogelijk optuigen zoals het was. Begrijpelijk, gezien de acute nood. Maar ook hier geldt: als we dan toch straks een nieuwe start maken, kunnen er dan ook niet meteen dingen anders? Beter!
Lees verder op: lees het artikel van Peter Bruyn en Theo Ploeg verder op FRNKFRT